Yaptığım en radikal hareketti kendime silah çekmek. Kimseye açıklayamazdım. Benim için küçük, insanlık için büyük bir adımdı ayıplarım. Kimileri sayemde masum hissetti. Kimileri, allah şahidim, benden beterdi. Seni severdim,bilirdin. Gizli bir antlaşma gibi saklardık bildiklerimizi aramızda. Sır dedik mi akan sular dururdu. Bir kişiye daha yer yoktu. Ve o gece yaptığımız en radikal hareketti, kendimize silah çekmek. Ama olmadı işte, annemin duaları tuttu, susturucuyu beklenmedik bir helaya düşürdüm. Yani gönülsüz vazgeçtik radikal eylemlerden. Baktık olmuyor oturduk bütün gece hakkını yedik Superman'in. Affetsin. Seni seviyordum, biliyordun. Yan masama otur ve konuştuklarımı duy istiyordum. Bir çift lafım vardı sana,yarısını dolmuşta unuttum. Zaten o gece ne seni bulabildim, ne de tek bir masa boştu etrafta. Sustum çaresiz. Ben sustukça öldüğüne söylenen bir kaç şair dile geldi, kulağıma boşaldı.Tövbe. Seni seviyorum biliyorsun,fakat bilmediği çok şey var. Mesela gerçekler ikiye ayrılır; anti-depresanlar ve plasebo-lar.Mesela biri sana neleri kaybettiğini sorsa, yediğin golleri sayıyorsun. Ayıp ediyorsun kendine. benimde bilmediğim şeyler var muhakkak. Belki yüzünden daha güzeldir yüzüm. belki suçluyuzdur, amerika kadar,çin kadar... en iyisi sen bugün git, ben çağırana kadar yerinde say.Ya da rus ruleti oynayalım bir pazar sabahı.Vazgeçtim en iyisi susalım imana gelene kadar. yani öyle zamanlar var ki sen de bilirsin. Tövbe desen olmuyor, demesen olmuyor. Seni seveceğim, bileceksin. Saygı duyacaksın seve seve ayakta kalmama. Çocukları yatırmadan ağlamamayı prensip edinmeme saygı duyacaksın.Bir zamanlar gözünü açar açmaz küfrettiğin her şeye saygı duyacaksın sayemde. Bu gece yatmadan senin için dua edeceğim jetgillere. Ne de olsa yaradan bir. Bilirsin. Tövbe.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder